- calanmaq
- 1) бот. быть привитым; 2) быть приточенным, пришитым; 3) быть пролитым, разлитым.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
calanmaq — f. 1. Calaq edilmək, peyvənd edilmək, qələm edilmək. Calanmış (f. sif.) ağac. // Yaxşı tutmaq (peyvənd, qələm). Qələm yaxşı calanmışdır. 2. məc. Bağlanmaq, rəbt olmaq. Yenə gün calanır; Ötən günlərə; Mən sənə yaxınam; Sən mənə uzaq. N. Xəzri.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
calanma — «Calanmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aşılanmaq — məch. 1. Bir xəstəliyin qarşısı alınmaq və ya başlanmış xəstəliyin sağaldılması üçün bədənə aşı vurulmaq, aşı maddəsi yeridilmək. Məktəbdə bütün uşaqlar çiçəyə qarşı aşılandılar. Mal qara aşılandı. Qoyunlar aşılandıqdan sonra yaylağa sürüldü. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bitişdirilmək — məch. Bir birinə calanmaq, birləşdirilmək, rəbt edilmək, yapışdırılmaq, bağlanmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bitişmək — f. Bir birinə qovuşub birləşmək, yapışmaq, calanmaq. Almanın calağı bitişibdir. Yaranın ağzı bitişdi. Sınan şüşə çətin bitişər. – Borular bir birinə bitişdi və sonra xırıldayaraq yavaş yavaş quyuya getməyə başladı. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bərələnmək — f. 1. məch. Bərə çəkilmək, arx açılmaq, suyu ləklərə calanmaq. 2. məc. Yaralanmaq, yara açılmaq. Yenə mindi qəm səməndin yollandı; Heç bilmədim bərələnmiş könlümü. M. V. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
calaşmaq — bax calanmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qələm — is. <ər.> 1. Mürəkkəbə batırıb yazmaq üçün ucu şiş və yarıq yazma aləti. Dəmir qələm. Qələmi əlinə alıb yazdı. – Qələm yazanı qılınc poza bilməz. (Ata. sözü). <Sədr> siyirməsindən bloknot çıxardı, bir neçə vərəq geri qatladı, qələmi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tutmaq — f. 1. Əli və ya əlləri ilə bir şeydən yapışmaq. Məhəccərdən tutmaq. Divardan tutmaq. – Hacı Rəsul, Bəndalının zərbəsindən yıxılmamaq üçün qapıdan bərk tutdu. M. C.. Poçtalyon, Xoşqədəm nənənin qolundan tutub onu maşına tərəf çəkdi. S. Qədirzadə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vurulmaq — 1. məch. 1. Zərbə endirilmək. Ağac ilə vurulmaq. // Döyülmək, kötəklənmək. 2. Çalınmaq, qaxılmaq, soxulmaq. Paya vurulmaq. Taxtaya iki mıx vurulmuşdur. 3. Güllə ilə vurulub öldürülmək. Ovda ikicə quş vuruldu. – Üzvlərdən Hacı Mirzə Həsən vuruldu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti